Hoe de olijfbomen in juli 2017 bij ons kwamen

Dit blog gaat over hoe onze olijfbomen bij Casa Vaniglia B&B zijn gekomen en wat er allemaal bij kwam kijken.
Toen wij ons huis kochten was de grond rondom het huis een grote woestenij, vol bramenstruiken en heel veel onkruid. De verbouwing begon met het aanleggen van het nodige leidingwerk, afvoeren, septic tanks en daardoor lag de hele boel open. Toen deze enorme klus klaar was wilden we zo snel mogelijk gras zaaien, omdat het anders een grote modderzooi bleef. De grond bestaat hier namelijk uit een hele vette klei, één stap erin en je hebt gelijk 5 kilo klei aan je schoenen hangen. Niet echt prettig en zeker niet als dat ook nog eens aan 4 hondenpootjes maal 2 hangt.

Nadat we het gras gezaaid hadden, (wat ook geen makkie was, maar wat wel hier?) vonden we het toch wel wat kaal en leek het ons wel mooi om er olijfbomen te planten. We vroegen aan onze elektricien of hij wist waar we van die mooie oude olijfbomen konden kopen. Je vraagt je misschien af waarom we dat aan hem vroegen. Elektriciens en loodgieters komen overal en horen daarom veel en kunnen je vaak de juiste adresjes geven, dus vandaar.
En wat bleek hij had zelf ook een aantal olijfbomen staan die we wel van hem konden kopen. Aangekomen op zijn terrein stonden daar inderdaad olijfbomen, maar wel wat vreemdsoortige, niet van die bomen waarvan we gelijk hadden "yes". Hij gaf toe dat ze inderdaad wat vreemd van vorm waren, maar hij had nog wel een ander adresje voor ons. Een kennis van hem had ook nog wat oude olijfbomen staan die weg moesten. En ja hoor daar stonden hele mooie grote oude olijfbomen. Ze waren wel behoorlijk uit de kluiten gewassen, omdat ze al heel wat jaren niet gesnoeid waren. Je snap wel dat we onze elektricien zeer dankbaar waren voor deze gouden tip.

Help, hoe komen die olijfbomen bij ons?

Hoe krijg je zeven van die enorme grote bomen naar ons toe? Inderdaad een goede vraag en het bleek ook een enorme operatie te zijn. Gelukkig wist onze scavatore (Pino de graver) wel hoe hij dat voor elkaar kon krijgen en organiseerde deze hele operatie. De bomen moesten eerst flink gesnoeid worden, anders konden ze niet vervoerd worden. Oei, er werd wel heel veel gesnoeid, wat er overbleef waren alleen nog maar grote hoofdtakken. Als dat maar weer goed zou komen. Voordat de bomen uitgegraven konden worden moesten ze eerst nog gemerkt worden op wat het noorden van de boom was. Omdat bij het verplaatsen van olijfbomen het belangrijk is dat ze weer op precies dezelfde stand van de zon worden geplaatst. Hierna konden ze voorzichtig uitgegraven worden en werden ze daarna zorgvuldig op de vrachtwagen getakeld. Het is ook niet niks om zo'n oude olijfboom te verplaatsen, die er misschien al wel 80 jaar heeft gestaan.

Per keer konden er slechts twee bomen worden vervoerd, één op de vrachtwagen en de ander op de aanhanger. Toen de olijfbomen de reis hadden doorstaan en bij ons aankwamen stond ook hier een hele klus te wachten. Er moesten eerst flinke gaten gegraven worden, de bomen eraf getakeld worden en dan exact met het merkteken op het noorden gezet worden.

Nadat alle bomen geplant waren had onze scavatore mij op hart gedrukt dat ik ze veel, heel veel water moest geven, dus dat deed ik dan ook. Alleen bleek een paar maanden later dat ik er ééntje veel te veel water had gegeven en dat het water daar niet weg kon lopen. Dat was niet zo best, omdat toen bleek dat er ook nog eens drainage aangelegd moest worden. In plaats van dat de scavatore dat nou gelijk had gezegd, kon nu weer heel de tuin overhoop gehaald worden. Het leken wel loopgaven in de tuin, ik kon wel janken. Dus daar stonden we weer in de klei en we konden weer opnieuw gras zaaien.

Al met al heeft het heel wat voeten in de aarde gehad letterlijk en figuurlijk, maar het resultaat mag er zijn. De mensen die hier komen kunnen bijna niet geloven dat de olijfbomen er eerst niet stonden, ze staan erbij als of ze hier altijd al waren.

De eerste olijven en olijfolie

Ze zeggen dat na het verplaatsen van een olijfboom het zeker 3 jaar duurt voordat de boom weer vruchten gaat geven. Wij waren dan ook na 3 jaar erg benieuwd of ze het ook zouden gaan doen. En ja hoor op die ene boom na die ik te veel water heb gegeven, stonden ze dit voorjaar allemaal volop in bloei. In het najaar zaten 6 olijfbomen bommetje vol met olijven. Dus dat werd plukken geblazen in oktober en het was zo tof om onze eigen olijven te kunnen plukken.

Inmiddels zijn we ook nog een nieuw project aangegaan (hierover vertel ik je later meer) waardoor we er nog eens 33 olijfbomen er bij hebben. Ook deze zaten goed vol met olijven, hierdoor hadden we genoeg kilo’s om naar de olijvenpers te gaan, Oleificio zoals dat in het Italiaans heet. Om je eigen olijfolie te kunnen krijgen moet je een minimum van 250 kilo hebben, wij hadden met onze 251 kilo dus net genoeg. Over de opbrengst mogen ook zeker niet klagen met 37,5 liter mooie groene geurige olijfolie. Dit had meer kunnen zijn als we later in het seizoen waren gaan plukken, maar het is zo dat hoe eerder je plukt hoe beter de kwaliteit is en wij gaan natuurlijk wel voor kwaliteit.

Deze heerlijke olijfolie willen we niet alleen voor ons zelf houden, daarom staat er in de keukens van de appartementen al een flesje van deze heerlijke olijfolie klaar. Natuurlijk is deze heerlijke eerlijke olijfolie ook bij ons kopen, zodat je er thuis ook nog van kan genieten, maar let wel op is op. Neem alvast een kijkje in de keukens van de appartementen bij Casa Vaniglia luxe B&B waar de olijfolie al voor je klaar staat.